Kiedy Człowiek zaczyna się układać ze swoją Duszą i nareszcie zaczyna odpuszczać sobie i światu budzi się w nim naturalna jedność i radość życia. Radość doświadczania życia takim jakie jest, bez nakładek które wcześniej na chwilę przysłaniały prawdę. Jest to doświadczanie siebie na nowo każdego dnia budując i jakby wracając do swojej niewinności. Czasami jeszcze umysł próbuje zatrzymać, tak to widzę jak surowy rodzic, który mówi „nie śmiej się za głośno”, i Ty wiesz, że to z troski. Mamy w sobie głos Krytyka dosyć głęboko rozwinięty i zakorzeniony w naszej podświadomości, dlatego potrzeba trochę praktyki, aby zacząć aplikować nowe komunikaty. To jest tyle i aż tyle, aby dogrzebać się do potencjału swojej Duszy, która później będzie miała czystą drogę aby przekazywać nam informacje i komunikować się z nami. A Dusza komunikuje się z nami na różne sposoby, czy słowem, myślą, znakiem, przeczuciem, innymi ludźmi. Czasami tak bardzo chcemy widzieć te znaki, że w ich natłoku… nie potrafimy ich dostrzec:)
U mnie na ten moment jest to cisza i przebywanie ze sobą, i kocham ten stan. Jest on absolutnie nieodłącznym elementem mojego życia. Cisza nie oddziela mnie od życia, ale pozwala nabrać dystansu do rzeczywistości i uczy poruszać w świecie Duszy. A świat Duszy jest nieco inny niż ten świat ziemski. Jest w nim nieskończenie wiele wrażeń, doznań, odkryć, wzlotów i też upadków. Jest w nim cała paleta doświadczeń. Kiedy Człowiek zaczyna odkrywać ten świat i utożsamiać się z nim, wtedy iluzje pękają i wszystko się uspokaja. Wiesz, że z Duszą wszystko jest w porządku, a niepokoje i lęki mają swoje zadanie na naszej drodze. Moje obawy i lęki przed nowym nauczyły mnie cierpliwości i miłości do siebie. Bo pomimo faktu, że jesteśmy stworzeni z Miłości, jesteśmy tutaj, aby tę Miłość w sobie odkrywać i wcielać w życie. A wcielamy pracując właśnie nad sobą i odnajdując skarb jakim jest nasze życie wewnętrzne. Niejako materia dostraja się do nas w odpowiednim czasie, bo jakże inaczej. Możemy mieć poczucie, że coś nie działa, jednak wiemy w głębi Duszy, że wszystko jest na miejscu. Kiedy rośnie w nas wielkie pragnienie, aby coś mieć i kimś być, wtedy potrzebny jest wgląd wewnętrzny i wylądowanie w sobie, ponieważ postawa, że coś „trzeba, należy, powinno się” nie płynie z serca. Więc spokojnie podążaj za sercem i układaj się ze sobą, nie napieraj, bo i tak nic nie zmienisz napieraniem. Jak napierasz generujesz potencjał energetyczny, który będzie musiał znaleźć ujście, a to się dzieje w nas, płacimy za to cenę swoim samopoczuciem i nastrojem, jednym słowem ENERGIĄ. Dlatego zaufaj kierunkowi w jakim życie Cię prowadzi, nie porównuj się z nikim, bo takiego UNIKATU JAK TY nie ma na tym świecie i nikt nie jest w stanie wejść w Twoje buty.
Już jesteś, więc bądź i ciesz się swoją niezwykłością w każdym momencie, pielęgnuj te chwile, kiedy stany te przychodzą naturalnie i dziękuj sobie za swoją pracę, która do tego doprowadziła.
Zapamiętaj też słowa, że NIC SIĘ SAMO NIE ZADZIEWA
Nikomu przysłowiowa manna nie spada z nieba :),dobrzy ludzie, dobre okoliczności, nie ma przypadków, więc nie polegaj na tych teoriach. Nie polegaj na przypadkowości, ale zachwycaj się swoją kreatywnością!
Wkońcu jesteś tutaj i kreujesz swój piękny świat.
Wszystko, co się dzieje w naszym życiu to efekty naszej działalności
W momencie kiedy zaczynamy świadomie brać życie w swoje ręce, wtedy to zrozumienie zacznie wypełniać komórki naszego ciała, tak, że zaczynamy naprawdę dzień po dniu stawać się bardziej i bardziej SOBĄ. Albo inaczej można to ubrać w słowa, zaczynamy wreszcie odkrywać SIEBIE. Potencjał jest ogromny i może nas przerażać, ale to też kolejne zadanie do integracji.
Kiedy wychodząc ze swojej małości zaczniesz odkrywać swoją wielkość, będziesz potrzebować ugruntować się w centrum, czyli pośrodku. Bujamy się na dwóch szalach, skrajnościach, po to żeby wrócić do równowagi. Nie lada zadanie, ale dla chcącego nic trudnego.
Obserwuj siebie i swoje zachowania, bądź dla siebie dobry w drodze, wkońcu wszystko tutaj jest dla Ciebie. I dziękuj sobie za te odkrycia, czasami dopiero po czasie zauważysz pewne cechy, które się w Tobie odkrywają i to jest piękne. Cudownie więc pielęgnuj te odkrycia i poznawaj siebie wytrwale. Jak już ułożysz się ze sobą, otwieraj się na nowe, bo życie jest w ciągłym ruchu, energia krąży nieprzerwanie strumieniami, niech płynie.
Z miłością
Joanna
