Wszystko jest drogą do głębszego zrozumienia zasad funkcjonowania tego świata. Potrzeba nam cierpliwości i oddania.
Tak naprawdę sporo czasu potrzeba nam, chociaż to tak niewiele w obliczu wieczności, do pełnego pojęcia, że naszą energię nieustannie pożytkujemy na myśli i emocje, które z nich wynikają. Żyjemy nieustannie w różnych systemach, czy to rodzinnym czy w pracy, czy w związku. Bardzo często więc jesteśmy w kontaktach z ludźmi i przechwytujemy często to, co nie jest nasze. Nadal zdecydowanie bardziej i bardziej potrzebujemy trwać przy sobie, kierować uwagę do swojego wnętrza, obserwować uważnie tą rzeczywistość.
Powiedziałabym, że jest to zdecydowanie bardziej wymagające życie niż zwyczajne podążanie za pracą, sukcesami, biegiem świata. Jeśli to czytasz, to budzi się w Tobie pragnienie i tęsknota pewnie za tym innym doświadczaniem rzeczywistości. To nie są żadne czary mary, to czyste doświadczanie bez zanieczyszczeń i rozproszenia. Dlatego tak ważna jest codzienna higiena umysłu, dbanie o to, aby codziennie pielęgnować w sobie to święte miejsce.
Życie zawsze Cię prowadzi. Jednak Ty potrzebujesz podążać Kochany Podróżniku Życia.
Jeśli w pewnym momencie dojdziesz do zrozumienia, że to życie jakie masz nie jest takie o jakim marzyłeś, ruszysz Wszechświat swoją decyzją. Wkońcu cóż masz do stracenia? Z pogodą ducha i radością w sercu zaczniesz otwierać się na nowe, a to nowe zacznie Ci się objawiać. Przyjdzie taki dzień kiedy poczujesz Miłość, którą jesteś, bo ona często jest przykryta przeróżnymi maskami, bardzo często też maskami duchowości. Często będąc w procesie, zapominamy o tym, żeby siebie w nim ukochać. To jest bardzo typowe zagranie. I będziemy to robić tak długo, aż już pojmiemy niedorzeczność takich zachowań bo nagle poszukiwanie zacznie się odnajdywaniem. Przy czym każde takie trudne odkrycie pokazuje Ci jak bardzo siebie kochasz, jaka jest Twoja automatyczna reakcja kiedy odkryjesz w sobie „coś nowego”? To coś pojawia się i znika w Twojej świadomej obecności, a Twoja reakcja pokazuje Ci gdzie jesteś. Nie oceniaj siebie już za nic absolutnie.
Więc gdzie wędruje Twoja uwaga, za czym odpływasz w ciągu dnia? Kiedy budzi się w Tobie świadomość będziesz odczuwać tęsknotę za byciem ze sobą, to już nie będzie „praca nad sobą”, to będzie czyste bycie i odkrywanie. Jednak świadomość musi się mocno rozbudzić, żebyś poczuł/ła tą tęsknotę serca. Raz rozpoznane będzie Cię prowadziło bliżej do siebie z każdym dniem.
Pozwólmy Miłości pracować. Życie zawsze będzie dążyło do stanu harmonii i równowagi. Taka jest zasada Życia. Tak więc kiedy coś się chwieje, kiedy jest niespokojnie, ten stan wkońcu minie. Jeśli weźmiesz tę lekcję oznajmiasz Bogu:
„Już nie potrzebuję Boże/Wszechświecie tych trudnych doświadczeń, żeby sobie przypomnieć Kim naprawdę Jestem. Zgadzam się na siebie w pełni i uśmiecham do wszystkiego co pojawia się. Wybieram siebie kochać zawsze, otwieram się na doświadczanie Miłości którą JESTEM. Tu i teraz,w tym życiu, w tym czasie i przestrzeni. Niech tak się stanie.”
Zaufaj Miłości. Zaufaj sobie. Nie daj się wkręcić w analizowanie i zastanawianie się co jest dobre co złe. Wchodzenie w takie tematy odciąga Cię od Siebie. Gdzie płynie Twoja energia? Umysł lubi wyolbrzymiać przeróżne historie i nadawać przesadne znaczenie rzeczom oczywistym. Jak coś zrozumiesz, podziękuj i idź dalej, pozwól żeby Prawda w Tobie pracowała, nie zastanawiaj się jak to się dzieje. To się po prostu dzieje.
Wypełnij swoje życie sobą.
Odkryj, co to wogóle znaczy dla Ciebie. Być może nie wiesz, nie znasz tych pojęć, bo wiele lat żyłeś/aś w oddzieleniu od siebie. Jednak kiedy chcesz wreszcie wrócić do siebie, wypełnij się sobą, odkrywaj to co lubisz robić, zaciekaw się życiem jakim jest.
Dotykaj swoim kochającym spojrzeniem wszystkiego co się pojawia w Twojej przestrzeni jako prezent od Boga dla Ciebie. Bo tak właśnie jest.
Domyślam się, że ciężko żyć bez preferencji, łatwo odlecieć w duchowe fantazje. Jednak tutaj chodzi o balans i odnalezienie swojej ścieżki w tym życiu. Bez presji, napięcia jednak, że musisz, bo inaczej… Już sama presja wciąga Cię w ten wir energii, która nie pomaga Tobie rozpoznać swojej drogi. Więc odpuść i działaj. Działaj tak jak potrafisz, tym co masz. Może to zająć trochę czasu, kilka dłuższych miesięcy, lat… jednak cóż to jest jeśli ceną jest odzyskanie swojej wewnętrznej radości i spokoju? To jest bezcenne. A jeśli będziesz rzeczywiście świadomie podążać za sobą, to z pewnością wejdziesz na swoją własną drogę, gdzie wszystko, czego pragniesz w głębi serca, spełni się. Już się spełnia.
Z miłością
Joanna
